ELMEDED
SELİMÎ “YAVUZ SULTAN SELİM” (1467-1520
Ey cemâl-i nûr-i çeşm-i evliyâ
Elmeded ey ma’den-i nûr-i Hudâ
Hâk-i pây-i tûtiyâ-yı asfiyâ
Elmeded ey ma’den-i nûr-i Hudâ
Kimse sensiz bulamaz Hakk’a vusûl
Feyz-i lûtfunla olur merd-i kabûl
“Rahmeten li’l-âlemîn”sin yâ Resûl
Elmeded ey ma’den-i nûr-i Hudâ
Eyledim bî-had cürüm ile cerîm
Oldum eşhâs-ı hevâ ile nedîm
Eyle isyânım şefâat yâ Kerîm
Elmeded ey ma’den-i nûr-i Hudâ
Ey kerem-kân-ı Resûl-i Kibriyâ
Kemterindir bu Selîmî pür-hatâ
Dergehinden ilticâ eyler atâ
Elmeded ey ma’den-i nûr-i Hudâ
Elmeded: İmdat, yardım
Cemâl-i nûr-i çeşm-i evliyâ: Yücelerin gözünün nurunun güzelliği
Ma’den-i nûr-i Hudâ: Hüdâ’nın nur kaynağı
Hudâ: Hidayet eden (Allah’ın isimlerinden)
Hâk-i pây-i tûtiyâ: Ayak toprağının sürmesi
Asfiyâ: Takva ve olgunluk sahibi
Vusûl: Ulaşmak, erişmek
Feyz: Artma, çoğalma
Lûtf: Lûtuf. Yumuşak, dostça davranış
Rahmeten li’l âlemîn: Âlemlere rahmet
Bî-had: Sınırsız
Cürüm ile cerîm: Kabahat ve suç
Şefâat: Araya girme, ricâcı olma. Âhirette Peygamberimizin bazı müminler için ricâcı olması
Eşhâs-i hevâ: Nefsine uyan şahıslar
Nedîm: Sohbet arkadaşı
Şefâat: Şefâat etmek, af için vesile olmak
Kerem-kân-ı: Cömertlik kaynağı
Kemter: İtibarsız, pek aşağı
Pür: Dolu
Dergeh: Meclis
İltica: Yönelmek
Atâ: Bağışlamak, vermek
