YÂ RESULÂLLAH
SERVET YÜKSEL (1966)
Bende gözyaşı var âlemde neşe,
Yüreğim çırpınıp düştü ateşe,
Yüceliğin sığmaz hayale, düşe...
Bîçâreyim medet yâ Resûlallâh.
Ne boşalabildim, ne dolabildim,
Ne bir mekan ne bir dost bulabildim,
Ben senin sevgini öz sıla bildim,
Bana her yer gurbet yâ Resûlallâh.
İnişin varlığı yokuşta gizli,
Suyun şırıltısı akışta gizli,
Saadet o nurlu bakışta gizli,
Cemâlini lutfet yâ Resûlallâh.
Öyle bir nefsin var hem kör, hem sağır,
Günah yükü ile yaşamak ağır,
Yaran meclisine beni de çağır,
Şefaat, şefaat yâ Resûlallâh.
