www.kapinageldimyarabbi.com internet radyosunda yapılan kutlu doğum şiir yarışmasında 2. olan yazı
Esselemün aleyküm Ya Resulallah ! Elfü Elfi Salatin Ve Elfü Elfi Salemin Ya
Rasulallah. Nasıl başlanır sana özlem dolu satırlara Ya Habiballah? Ey Allah’ın
Elçisi ve İnsanlığın İftihar Tablosu ( S.A.V.), Ümmü Mektum gibi seni görmeden
sana sesleniyorum Hala Ebu Cehiller hayatta. İman – küfür kavgasında. Hala iman
edenlerin sesi cılız, hala nefessiz. Ya Rasulallah. Cahiliyedeki Ebu Cehiller
sana ne çektirdiyse; Asrımızın ebu cehilleri,inananların kanlarına girmekte,
Etlerini dişlemekte. Her köşe başında bir yangın,her evde bir çığlık, kederliyiz
diye. Hala Ebu lehepler odun taşımakta iman yangınlarına. Sokaklar adeta bir
yangın yeri. Gençliğin imanı yanmakta. Hala seni tanımayan,o kutlu
mesajını;anlayamayan, Anlamak istemeyen insanlar var. Ya Rasulallah. Hala
Ammarlar,Sümeyyeler param parça edilmekte. Tek şuçları : “LE İLAHE İLLALLAH”
demek olan, Filistinli çocuklar,Kafkasyalı kadınlar, Türkistanlı masumlar
hunharca katledilmekte. Miraca çıktığın mescid Yahudilerin elinde. Mahzun
kederli ağlamakta.Ve insanlar duygusuz, Adeta yeni bir “ Selahattin – Eyyubi”
beklemekte, Kimse bu Kutlu mescidin kurtuluşu için çare aramamakta. Ya
Resulallah, Hindistan’da,Çin’de,Dünyanın çeşitli bölgelerinde Kendi elleriyle
yaptıkları putlara tapanlar, Hala kızlarını diri diri toprağa gömenler, Cahiliye
adetlerine taş çıkartan kavimler var. Afrika’da açlıktan kemikleri sayılan,
Avrupa ve Amerika’da uyuşturucu ve alkol batağına saplanmış, Kımıldadıkça daha
çok batan zavallı insanlar var. Bütün bunlar olurken bir köşeye çekilmiş gününü
gün eden ben; Size, ” Efendim” demeye utanıyorum. Ümmetiniz demeye yüzümüz yok.
Ya Rasulallah! Dünyada imansızlık yangılarının alevleri gökleri sarmışken,
İçinde evlatlar yanarken,evlatlarımızın imanları yanarken; Hiç bir şey yapmadan
oturan,gününü gün eden: “ BİZ MİLLET –İ MERHUME ” Huzurunuza çıkmaya utanıyoruz.
“Komşusu Açken Kendi Tok Yatan Bizden Değildir ” demiştin. İnsanlar imana
acıkmışken,günah seylaplarında boğuluyorken, Biz rahat rahat uyuyoruz.Utanıyoruz
Ya Rasulallah “ NE ARABIN ACEME,NE ACEMİN ARABA ÜSTÜNLÜĞÜ YOKTUR.ÜSTÜNLÜK ANCAK
TAKVA İLEDİR.” Aramıza tefrika tohumları atılmış ve husumet hasıl olmuşken,
Getirdiğin din “GIYBET ETMEYİ “ ölü kardeşinin etini dişlemekle, Aynı
görmüşken,biz “SÖZ YANGINLARINA “Tutulduk. Ekmek arası yapıp üç öğün yiyoruz.
Tüm bunları yaparken size efendim demeye utanıyoruz. Ya Rasulallah! Hayatımızda
güzel şeylerde olmuyor değil. Amellerimiz ve davranışlarımızla sizi üzdüğümüz
gibi, Ey her şey yüzü suyu hürmetine yaratılan , Yüce Efendim ( sav )
Amellerimiz ve davranışlarımızla sizi üzdüğümüz gibi, İçimizde dinin için davan
için gayret gösteren, İnsanlığın kurtuluşu için çalışan “ Yiğit Oğlu Yiğitler Ve
Asrımızın AYŞELERİ,FATMALARI,SÜMEYYELERİ DE VAR.” Ya Rasulallah! Gözünü
kırpmadan,soğuk–sıcak demeden her yere giden, Fedakar öğretmenlerin ve oralarda
onları yalnız bırakmaya Gönülleri razı olmayan fedakar esnafların,iş adamların
var. Hani Mus’ab Bin Umeyir’i yirmili yaşlarında Medine’ne, Öğretmen olarak
onlara dinini öğretmesi için yollamıştın da, O, bir yıl sonra Akabede kalabalık
bir toplulukla beat etmişti. İşte asrımızın “ Mus’abları ” her yıl yüzlercesiyle
sana geliyorlar. Yine sen Bizans’a,Mısır’a ve Mecusilere elçiler yollamıştın,
Kutlu mesajını ulaştırmaları için. O elçiler hala yaşıyorlar. Dünyanın dört bir
yanına mesajını taşıyorlar. Bir gün ordunla sefer çıkacaktın,ancak ordunun
ihtiyaçları vardı. Ordunun donatılmasından bahsedince herkes evlerine koşmuş, Ne
kadara güçleri yetiyorsa getirip önüne yığmışlardı. Sana çok sadık ve seni çok
seven , Hazreti Ebu Bekir neyi varsa alıp gelmişti huzura. “Hz. Ebu
Bekir,Ömer,Osman ve Ali gibi ( ra ) “gibi yiğitler var. Okul
deyip,öğrenci,hizmet deyip her şeylerini ortaya koyan; Ablalar ağabeyler var. Ya
Rasulallah! Mus’ab,Ebu Akil,Hanzala gibi, davan uğrunda hizmet ederken, Şehit
olan “ Erkan Çağıllar,Nadir Kaymazlar,Adem Tatlılar,” Daha adlarını
hatırlayamadığım asrımızın alperenleri var. Hazreti Sümeyra seni evlatlarına
emanet etmiş: “EĞER RASULULLAHA BİRŞEY OLURSA EVE DÖNMEYİN“demişti. Günümüzde de
senin davanı evlatlarına emanet eden Gözlerini kırpmadan dünyanın her yerine
gönderen ; “ Git Oğul, Burada İki Göz Seni Bekliyor,Oralarda Binlerce”diyen,
Yiğit babalar,kahraman analar,fedakar bacılar var. Hz. Osman( ra ),yüzlerce
deveyi üzerindeki yüklerle bağışlamıştı. Hazreti Osman( ra ) gibi tüm varlığını
davana harcayan: “ Hacı Atalar,İbrahimler,Abdullahlar,nice er oğlu erler var.”
Ya Rasulallah ! Küfür cephesi durmadan tahrife çalışmakta, Buna karşılık, gece
demeden - gündüz demeden, Bu çoktur demeden senin davan için çalışan ümmetin
var. Bize şefaat eder misin,bizi sıratta hatırlar mısın? Bize Kevser havuzundan
su ikram eder misin ? Bizi sancağın altında gölgelendirir misin? Kutlu doğumunla
dünyayı şereflendirdiğin gibi, Bir gece evimizi şereflendirir misin? En önemlisi
bize “ ÜMMETİM ” der misin?