Peygambere Sevgi ve Saygý
8.3.2006- Yeni Þafak
|
Allah'a giden yollarýn rehberi, dünyada ve âhirette mutluluk yollarýnýn göstericisi Peygamberimiz Hz.Muhammed'i (s.a.) sevmek, her mümine farzdýr. Peygamberimiz'e sevgi ve saygý duymak, onu önder ve örnek alýp baðlanmak, Müslümanlarýn dinî ahlâkýnýn bir gereðidir. Bu sevgi ve saygý, diðer peygamberler için de geçerlidir. Peygamberimiz'i sevmek için sebep çoktur. Ama her þeyden önce, peygamber sevgisinin ilk kaynaðý, yüklenmiþ olduðu ilâhî görevden kaynaklanmaktadýr. Allah'ýn Sevgili Peygamberini Sevmek ve Saymak Hz.Peygamber (s.a.), Allah'ýn sevgili (habîbullah) kuludur. Bunun için Müslümanlar, Peygamberimiz'i andýklarýnda, onun pekçok niteliði arasýnda bu durumundan esinle Habîb-i Ekrem (en sevgili kul) sanýný da kullanýrlar. Kur'an-ý Kerim'in âyetlerinde, Yüce Allah'ýn doðrudan Peygamber'e seslendiði, özellikle âyet baþý bölümlerinde, "Habîbim" hitabýný kullanarak çeviri/meal yaparlar. Ona duyulan sevgiyi, en sevilen çiçeklerden olan gül ile simgeleþtirirler. Böylece, Yüce Allah'ýn sevdiðini sevmiþ oluruz. Çünkü, Allah'ýn sevdiðini sevmek, doðrudan Allah'a sevginin bir uzantýsýdýr. Peygamberimiz, o mükemmel sevgi duasýnda, þöyle derdi: "Allahým! Sana duyduðum sevgiyi, kendi canýmdan, aile bireylerimden ve serin sudan daha sevimli yap." (Tirmizî, daavât, 72) Yüce Allah'ý seven, Hz.Muhammed'i (s.a.) de sever: "De ki: Allah'ý seviyorsanýz, bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarýnýzý baðýþlasýn. Allah, çok baðýþlayýcý ve merhametlidir." (Ali Ýmran, 3/31. Ayet mealleri için bk. www.kuran.gen.tr) Peygamber'e duyulan sevgi, her þeyden ve her türlü sevgiden çok olmalýdýr. Bu, her þeyden önce Yüce Allah'ýn bir emridir: "Müminlerin, Peygamber'i kendi nefislerinden çok sevmeleri gerekir." (Ahzâb, 33/6) Bu durumu, Sevgili Peygamberimiz de þöyle belirtiyor: "Sizden biriniz, beni atasýndan babasýndan, evlatlarýndan ve bütün insanlardan daha fazla sevmedikçe, tam anlamýyla iman etmiþ olmazsýnýz." (Buharî, iman, 8; Müslim, iman, 70) Yine Hz.Peygamber'in (s.a.) belirttiðine göre, Allah'ý ve Peygamberini her þeyden çok sevmedikçe tam mü'min olunmaz. (Buharî, iman, 9, 14, edeb, 42; Müslim, iman, 67) "Canýmýz sana feda olsun Ya Rasûlallah" ifadesi, iþte bu anlayýþýn bir yansýmasýdýr. Alemlere Rahmet Hz.Muhammed'i (s.a.) sevme sebeplerinden birisi de, âlemlere rahmet oluþudur: "Doðrusu bu Kur'an'da, kulluk eden kimselere bildiri vardýr. Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik." (Enbiya, 21/106-7); "Biz seni bütün insanlara ancak müjdeci ve uyarýcý olarak göndermiþizdir; fakat insanlarýn çoðu bilmez." (Sebe, 34/28); "De ki: Ey insanlar! Doðrusu ben, göklerin ve yerin hükümraný, O'ndan baþka tanrý bulunmayan, dirilten ve öldüren Allah'ýn, hepiniz için gönderdiði peygamberiyim. Allah'a ve okuyup yazmasý olmayan, haber getiren peygamberine -ki o da Allah'a ve sözlerine inanmýþtýr- inanýn; ona uyun ki doðru yolu bulasýnýz." (A'râf, 7/158) O, bu niteliklerinin bir gereði olarak, insanlara Yüce Allah'ýn buyruklarýný ve yasaklarýný iletti, hak dini öðretti, ebedî kurtuluþ yolunu gösterdi. Bütün bu iyiliklere, ancak þükran, minnet ve sevgi duyulabilir. Yüce Ahlâk Sahibi ve Güzel Örnek Hz.Muhammed'i (s.a.) sevme sebeplerinden bir baþkasý, onun üstün ahlâk sahibi ve uyulacak güzel örnek oluþudur: "Þüphesiz sen büyük bir ahlâka sahipsindir." (Kalem, 68/4) "Ey inananlar! And olsun ki, sizin için, Allah'a ve âhiret gününe kavuþmayý umanlar ve Allah'ý çok anan kimseler için Rasûlullah (Allah'ýn Elçisi) en güzel örnektir."(Ahzâb, 33/21) Bu yönüyle Peygamberimiz, bütün Müslümanlar için "gaye insan, ufuk Peygamber"dir. Süleyman Çelebi, bunu þöyle belirtir:
Zâtýma mir'ât edindim zâtýný, Ümmetine Düþkünlüðü Hz.Muhammed (s.a.) ümmetine çok düþkündür, çok þefkatli ve merhametlidir: "Ey inananlar! And olsun ki, içinizden size, sýkýntýya uðramanýz kendisine aðýr gelen, size düþkün, inananlara þefkatli ve merhametli bir peygamber gelmiþtir." (Tevbe, 9/128) Bu sevgi, þefkat ve merhametin karþýlýðý da, ancak Peygamber'i sevmek ve saymak olabilir |